ΑΓΑΠΑ ΜΕ



Αγάπα με.
Μ' όλα τα λάθη που 'χω κάνει κράτα με.
Ένοχος είμαι απένταντί σου τα 'παμε,
μα σ' αγαπώ.

Αγάπα με.
Γίνομαι δρόμος να περάσεις, πάτα με.
Έχω ανάγκη από σένα, νιώσε με.
Αγάπα με.

Αγάπα με,
γιατί να ζήσω χώρια σου δε γίνεται.
Νεράκι η ζωή μου και θα χύνεται
στις πέτρες δίχως νόημα, γι' αυτό
αγάπα με
και ξέχασε, λοιπόν, πως παρασύρομαι
και γείρε πάλι απάνω μου να γείρουμε.
Αγάπη, μόνο αγάπη, σου ζητώ.

 
Αγάπα με.
Μ' όλα τα λάθη που 'χω κάνει κράτα με.
Ένοχος είμαι απένταντί σου τα 'παμε,
μα σ' αγαπώ.

Αγάπα με.
Γίνομαι δρόμος να περάσεις, πάτα με.
Έχω ανάγκη από σένα, νιώσε με.
Αγάπα με.

Αγάπα με,
γιατί να ζήσω χώρια σου δε γίνεται.
Νεράκι η ζωή μου και θα χύνεται
στις πέτρες δίχως νόημα, γι' αυτό
αγάπα με
και ξέχασε, λοιπόν, πως παρασύρομαι
και γείρε πάλι απάνω μου να γείρουμε.
Αγάπη, μόνο αγάπη, σου ζητώ.



Στίχοι: Πυθαγόρας, μουσική: Garcia Ferro

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ



Αν θες για κάποιον να κλάψεις,
καρδιά πικρή, καρδιά σκληρή,
κλάψε για 'κείνη που 'χει φύγει,
χαμένη ήτανε ψυχή.

Δεν καταλαβαίνει, δεν κατάλαβε.
Τα κρυφά μηνύματα δεν τα 'λαβε.
Δεν καταλαβαίνει, δεν καταλαβαίνει.
Δεν είναι για αγάπη όλοι γεννημένοι.

Ίσως η θύμησή της, ίσως
κάνει καιρό να γιατρευτεί,
μα μην τη σκέφτεσαι με μίσος,
χαμένη ήτανε ψυχή.

Δεν καταλαβαίνει, δεν κατάλαβε.
Τα κρυφά μηνύματα δεν τα 'λαβε.
Δεν καταλαβαίνει, δεν καταλαβαίνει.
Δεν είναι για αγάπη όλοι γεννημένοι.


Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης

ΕΛΑ ΛΙΓΑΚΙ ΝΑ ΣΕ ΔΩ



Σαν ξεροβόρι που φυσάει και περνάει
από σπασμένο τζάμι
δέρνει τα νιάτα μου η ζωή, η πικρή,
που πήγανε χαράμι.

Έλα λιγάκι από 'δω να σε δω,
δεν μπορώ μονάχος μου να ζήσω.
Άνθρωπος είμαι και πονώ,
κάτι θα πεις, κάτι θα πω
και θα ξεχάσω και τον καημό.

Σαν τη φουρτούνα που ξεσπά και περνά
τη θάλασσα στ' αμπάρι
πνίγει τα νιάτα μου η ζωή, η πικρή
που στράφι μ' έχει πάρει.

Έλα λιγάκι από 'δω να σε δω,
δεν μπορώ μονάχος μου να ζήσω.
Άνθρωπος είμαι και πονώ,
κάτι θα πεις, κάτι θα πω
και θα ξεχάσω και τον καημό.


Στίχοι: Βαρβάρα Τσιμπούλη, μουσική: Νίκος Καρβέλας

ΘΥΣΙΑ



Σ' ανάμνησή σου ετούτο το κρασί,
σπονδή στη θύμησή σου και λατρεία
για σένα κάνω απόψε σιωπηλή
θυσία.

Στο πάτωμα χρυσάνθεμα χλωμά
και δίπλα μια παλιά φωτογραφία.
Στη θύμησή σου κάνουν ταπεινά
θυσία.

Μονάχα μια παρηγοριά μου μένει
τη νύχτα αυτή που χάνεται η ζωή μου,
θα ξέρω το ραδιόφωνο πως φέρνει
όπου και να 'σαι τη φωνή μου,
σου φέρνει όπου και να 'σαι τη φωνή μου.

Χαϊδεύω στην κιθάρα μου ένα λα
και μόνη της κυλά η μελωδία.
Θλιμμένες νότες κάνουν απαλά
θυσία.

Στην πόρτα μου χτυπάει ο βοριάς,
ποτάμια η βροχή στην τζαμαρία.
Απόψε ο θεός κάνει για μας
θυσία.

Μονάχα μια παρηγοριά μου μένει
τη νύχτα αυτή που χάνεται η ζωή μου,
θα ξέρω το ραδιόφωνο πως φέρνει
όπου και να 'σαι τη φωνή μου,
σου φέρνει όπου και να 'σαι τη φωνή μου.


Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης

ΜΕ ΤΗ ΝΤΑΜΑ ΜΕ ΤΟ ΡΗΓΑ



Με τη ντάμα, με το ρήγα
κι όλα τ' άλλα τα χαρτιά
σου 'χα φτιάξει ένα σπιτάκι,
αλλά του 'βαλες φωτιά.
Σου 'χα φτιάξει ένα σπιτάκι,
μπας και 'ρθεις κάποια νυχτιά.

Πού να είσαι, τι να ψάχνεις,
τι να θέλεις, τι να λες;
τα μαλλιά σου πώς τα φτιάχνεις,
ποιον να σκέφτεσαι, όταν κλαις;

Με το άλφα, με το βήτα
κι άλλα γράμματα σωρό
σου στολίζω τραγουδάκι
και το ρίχνω στιν καιρό.
Σου στολίζω τραγουδάκι
που σου λέει σε καρτερώ.

Πού να είσαι, τι να ψάχνεις,
τι να θέλεις, τι να λες;
τα μαλλιά σου πώς τα φτιάχνεις,
ποιον να σκέφτεσαι, όταν κλαις;



Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική; Γιάννης Σπανός
"Αγάπα με" 1977

ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ



Εγώ δεν ήμουνα καμάρι κανενός,
μόνο μια πίκρα μες στης μάνας μου το στόμα.
Να υπακούω έχω μάθει από παιδί
και να ποτίζω με το δάκρυ μου το χώμα.

Γι' αυτό, λοιπόν, αν μ' αγαπάς,
για τους τρανούς μη μου μιλάς.
Μίλα για μας, τους ταπεινούς,
μίλα για μας.

Ποτέ για μένα δεν εμίλησε κανείς
ούτε και γύρισε κανείς να με κοιτάξει.
Βραβεία και περγαμηνές εγώ ποτέ
δεν πήρα για καμιά μεγάλη πράξη.

Γι' αυτό, λοιπόν, αν μ' αγαπάς,
για τους τρανούς μη μου μιλάς.
Μίλα για μας, τους ταπεινούς,
μίλα για μας.


Στίχοι: Μάνος Κουφιανάκης, μουσική: Νίκος Αντωνιάδης

ΜΟΥ 'ΠΕΣ Σ' ΑΓΑΠΩ



Όλοι ομπρέλα σήμερα κρατάνε,
μα για μένα είναι ξαστεριά.
Μου 'πες σ' αγαπώ κι είναι σα να 'ναι
Μάης μήνας και καλοκαιριά.

Μου γελούν τ' αγάλματα στο δρόμο,
παίζουν τα φανάρια το κρυφτό,
πήρα κλήση απ' τον τροχονόμο
κι είπα γελαστός ευχαριστώ.

Μου 'πες σ' αγαπώ και τίποτα άλλο
και τρέχω μες στους δρόμους σαν τρελός
τριαντάφυλλα στην πόρτα να βάλω,
ν' ανοίξω τα παντζούρια μου στο φως.
Ν' ανοίξω το σαλόνι το μεγάλο
να μπεις εσύ, ο ήλιος κι ο θεός.

Σήμερα δεν παίρνω εφημερίδα,
δεν με νιάζουν οι καημοί της γης.
διάβασα τα μάτια σου και είδα
όμορφα τα νέα της ζωής.

Σαν παιδί γυρνώ μέσα στις στράτες
κι έχω τόση αγάπη στην καρδιά.
Γέμισα τις τσέπες σοκολάτες
για να τις μοιράσω στα παιδιά.

Μου 'πες σ' αγαπώ και τίποτα άλλο
και τρέχω μες στους δρόμους σαν τρελός
τριαντάφυλλα στην πόρτα να βάλω,
ν' ανοίξω τα παντζούρια μου στο φως.
Ν' ανοίξω το σαλόνι το μεγάλο
να μπεις εσύ, ο ήλιος κι ο θεός.


Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης

ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ



Όλα τα μάτια ποτάμια τρέχουν
σαν μπαίνει ο χάρος στο χορό,
μα τα δικά μου δάκρυ δεν έχουν,
έχουν στεγνώσει από καιρό.

Μόνο μια στάλα δάκρυ κρατούσα
κι αργοσταλάζει στη γη κι αυτό,
γιατί εκείνη που αγαπούσα
να με προδώσει ήταν γραφτό.

Όλα τα μάτια ποτάμια τρέχουν
σαν έρθει η ώρα της συμφοράς,
μα τα δικά μου δάκρυ δεν έχουν,
να κλάψω, φίλε, μην καρτεράς.


Μόνο μια στάλα δάκρυ κρατούσα
κι αργοσταλάζει στη γη κι αυτό,
γιατί εκείνη που αγαπούσα
να με προδώσει ήταν γραφτό. 


Όλα τα μάτια ποτάμια τρέχουν
σαν μπαίνει ο χάρος στο χορό,
μα τα δικά μου δάκρυ δεν έχουν,
έχουν στεγνώσει από καιρό.


Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική: Γιάννης Σπανός

ΣΕ ΘΕΛΩ



Σε θέλω μ' όλο το αίμα μου ξανά,
μα λείπεις, δεν είσαι πουθενά.
Σε θέλω, έτσι γυμνή σαν τη φωτιά,
βαθιά μου λαβωματιά.

Σε θέλω παραδομένη στο φιλί,
χαμένη στη νύχτα την τρελή.
Σε θέλω για να μ' ανοίξεις να κρυφτώ,
στον ήλιο να τυλιχτώ.

Σε θέλω, στις φυλλωσιές σου να χαθώ,
να γείρω, να ξαναγεννηθώ.
Σε θέλω να σκύψω μέσα σου να δω
τους κόσμους που τραγουδώ.


Σε θέλω μ' όλο το αίμα μου ξανά,
μα λείπεις, δεν είσαι πουθενά.



Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική: Γιάννης Σπανός

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΑ



Τα μάτια σου τα μελαγχολικά
τη λύπη σου απλώναν σα μελάνι.
Σου έλεγα πως είμαι ένα αλάνι,
μα, εσύ μου χαμογέλαγες γλυκά.

Βαδίζαμε στις ράγες του σταθμού,
σαν τρένα που αντάμωσαν για λίγο.
Σου έλεγα καλύτερα να φύγω,
μα σ' έπνιγαν οι κόμποι ενός λυγμού.

Τα μάτια σου τα μελαγχολικά
εβάψανε τις Κυριακές με γκρίζο.
Σου έλεγα για σένα δεν αξίζω
και, να, που βγήκαν όλα αληθινά.

Βαδίζαμε στις ράγες του σταθμού,
σαν τρένα που αντάμωσαν για λίγο.
Σου έλεγα καλύτερα να φύγω,
μα σ' έπνιγαν οι κόμποι ενός λυγμού.


Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική: Γιάννης Σπανός

ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ












 


Κι έπειτα αρχίσαμε γι' αστείο
τα ψέματα στη συντροφιά
κι είπαν να δώσουν το βραβείο
στη μεγαλύτερη ψευτιά.

Ο ένας είπε ότι είδε το θεό,
ο άλλος είπε ότι πέταξε με πλοίο,
εσύ με κοίταξες και μου 'πες σ' αγαπώ
κι όλοι σου δώσανε το πρώτο το βραβείο.

Κι εγώ δεν μίλαγα,
το δρόμο κοίταγα,
η μέρα άρχιζε
κι εγώ ξεψύχαγα.

Το χελιδόνι είχε παγώσει στα σκαλιά
κια σαν να ήταν η ψυχή μου το κοιτούσα
κι εσύ με γέμιζες με ψεύτικα φιλιά,
μέσα μου σπάραζα, μα σε χειροκροτούσα.

Κι εγώ δεν μίλαγα,
το δρόμο κοίταγα,
η μέρα άρχιζε
κι εγώ ξεψύχαγα.

Στίχοι: Σώτια Σώτου, μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης

ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ



Φταίω εγώ
που δεν υπάρχεις τώρα μες στο σπίτι μας εδώ
να σου μιλήσσω, να σε δω,
το άγιο σώμα σου σαν το λουλούδι να μαδώ,
με την ανάσα μου να τραγουδώ.

Φταίω εγώ,
γιατί δεν σου 'δειξα ποτέ μου πόσο σ' αγαπώ.
Τώρα κι αν θες να σου το πω
ένας αντίλαλος θα 'ρθει
στην κάμαρά μου εδώ για να μου πει
πως φταίω εγώ.

Φταίω εγώ
που τώρα είσαι ξένη, λατρεμένη μου μορφή,
στο νου μου πύρινο καρφί,
απογοήτευση σε κάθε δρόμου τη στροφή
και στην αγρύπνια μου γεύση στυφή.

Φταίω εγώ
που τώρα κάποιος άλλος σ' έχει δίπλα του θεό
κι απ' το αδιέξοδο να βγω
κάνε τα χέρια θηλιά απόψε να πνιγώ,
γιατί που σ' έχασα φταίω εγώ.


Στίχοι: Πυθαγόρας, μουσική: Patricia Carli

ΑΓΑΠΑ ΜΕ



   Ο δίσκος "Αγάπα με" κυκλοφόρησε το Μάρτη του 1977, πούλησε 500.000 αντίτυπα κι έγινε χρυσός. Ήταν ο πρώτος από την εταιρία Minos και σηματοδότησε τη δεύτερη και επιτυχημένη καριέρα του Γιάννη Πουλόπουλου.

Minos και Lyra στέγασαν τις επιτυχίες


    
   Το 1977 άλλαξε, μετά από πολλά χρόνια, δισκογραφική εταιρία. Άφησε τη Lyra, υπέγραψε στη Minos και ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο στην πορεία του ερμηνεύοντας μοντέρνα, ερωτικά κυρίως, τραγούδια, αλλά και ξένες διασκευές.
 



  Η αλλαγή ρεπερτορίου άρεσε στους θαυμαστές του τραγουδιστή. Η παραγωγή του στη Minos, στην οποία έμεινε μέχρι το 1989, άφησε 11 χρυσούς δίσκους, ενώ η Lyra συνέχισε να κυκλοφορεί τραγούδια του από τα παλιά 45άρια.





Ο Γιάννης Πουλόπουλος τραγουδά ξένες επιτυχίες

   Ο δίσκος περιείχε δύο μεγάλες επιτυχίες του Iglesias σε στίχους του Πυθαγόρα: "El amor" ("Φταίω εγώ") και "Abrazame" ("Αγάπα με"), η μεγάλη απήχηση του οποίου έκανε τη Μαρινέλλα να το πει κι εκείνη στο Zoom της Πλάκας που εμφανιζόταν τότε.
   Ο Γιάννης Πουλόπουλος κατηγορήθηκε πως εγκατέλειψε το ποιοτικό τραγούδι επιλέγοντας να τραγουδήσει ξένες επιτυχίες της εποχής. Ωστόσο, καταξιωμένοι, αλλά και νεώτεροι, έλληνες δημιουργοί ήταν παρόντες και σε αυτό το δίσκο με τα τραγούδια τους.

Μου ΄πες σ' αγαπώ: Πουλόπουλος-Χατζής
  
   Το τραγούδι "Μου 'πες σ' αγαπώ" της Σώτιας Τσώτου κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά και με την Ελπίδα (με τη μουσική του Κώστα Χατζή) στο δίσκο "Ελπίδα-Δάκης με τον Κώστα Χατζή", ενώ ο συνθέτης το τραγουδά σε όλες του τις εμφανίσεις.




Τα τραγούδια του δίσκου:
  1. Αγάπα με
  2. Τα μάτια σου τα μελαγχολικά
  3. Μου 'πες σ' αγαπώ
  4. Θυσία
  5. Δεν καταλαβαίνει
  6. Σε θέλω
  7. Φταίω εγώ
  8. Τα ψέμματα
  9. Έλα λιγάκι να σε δω
  10. Με τη ντάμα με το ρήγα
  11. Όλα τα μάτια
  12. Μίλα για μας τους ταπεινούς

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑ - ΣΠΑΝΙΟ

Ο Γιάννης Πουλόπουλος στην τηλεόραση το 1973


   Η εμφάνιση του Γιάννη Πουλόπουλου στην κρατική τηλεόραση το 1973!


Ο Γιάννης Πουλόπουλος το 1973


Από την πρωτοχρωνιάτικη εκπομπή με επιτυχίες της χρονιάς που πέρασε,






κρατική τηλεόραση


με παρουσιαστές τη Μπέτυ Λιβανού και το Ντάνο Λυγίζο.









Ακούγεται το "Πάμε για ύπνο Κατερίνα"


Και μια μεταγενέστερη εμφάνιση του τραγουδιστή στην ΕΡΤ με το ίδιο τραγούδι.

ΟΙ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ



Στις πικροδάφνες που επαίζαμε κρυφτό
τα χείλη σμίξαμε πάνω στα δεκαοχτώ.
Και στα χορτάρια που βραδιές ξαπλώναμε
ποιος αγαπάει πιο πολύ μαλώναμε.

Όμως αδίσταχτος φονιάς είναι ο καιρός
κι όλα τα σκόρπισε στο πέρασμά του εμπρός.
Κι έμεινε ο έρωτας στα χείλη μας πικρός,
σαν πικροδάφνη πια κι αυτός.

Στις πικροδάφνες σαν θυμάσαι κι αν πονάς,
ο κόσμος άρχιζε και τέλειωνε για μας.
Και τη ζωή στο χώμα ζωγραφίζαμε,
πως η αγάπη θα κράταγε νομίζαμε.

Όμως αδίσταχτος φονιάς είναι ο καιρός
κι όλα τα σκόρπισε στο πέρασμά του εμπρός.
Κι έμεινε ο έρωτας στα χείλη μας πικρός,
σαν πικροδάφνη πια κι αυτός.


Στίχοι: Πυθαγόρας, μουσική: Γιώργος Κατσαρός
"Πουλόπουλος 4" 1970

ΜΑ ΤΩΡΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ - ΣΠΑΝΙΟ

στιγμιότυπο από την Ολυμπιάδα με το Γιάννη Πουλόπουλο στη σκηνή    


   Το 1968 διοργανώθηκε από τη χούντα η 1η Ολυμπιάδα Τραγουδιού! Η φιέστα έγινε στο Παναθηναϊκό Στάδιο με παρουσιαστή το Γιώργο Οικονομίδη.
   Για την Ελλάδα διαγωνίστηκαν ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Μαρινέλλα, η Τζένη Βάνου, η Ζωή Κουρούκλη, ο Φώτης Δήμας, η Μαίρη Αλεξοπούλου, ο Αλέκος Πάντας και η Ζωζώ Κυριαζοπούλου.
   Το βραβείο κέρδισε το Βέλγιο.

ο Γιάννης Πουλόπουλος στη σκηνή του Παναθηναϊκού Σταδίου
 
   Ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμήνευσε το "Μα τώρα, αγάπη μου" σε στίχους και μουσική του Μίμη Πλέσσα κι έχει αξία να ακούσετε τη φωνή του σε μια ζωντανή ερμηνεία από το 1968!



Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΡΑΠΕΤΗΣ



   Σε αυτή την τανία του 1968 ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμήνευσε τα "Το δάκρυ μας σταλιά σταλιά" και "Κλείσαν οι δρόμοι με βροχή" καθισμένος σ' ένα πάλκο.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος τραγουδάει στο "Μικρό δραπέτη"
Στο δεύτερο είχε πλάι του την πρωταγωνίστρια της τανίας, που υποδυόταν την τραγουδίστρια - μάνα του μικρού.
  Στους τίτλους τραγουδούσε η Πόπη Αστεριάδη τη "Μαρία του καλοκαιριού" σε στίχους του Πυθαγόρα και μουσική του Κώστα Καπνίση, που είχε γράψει τη μουσική της ταινίας.



ο μικρός δραπέτης, Αλέξης και η καλή του φίλη, Μαρία

   Ο μικρός δραπέτης, παιδί χωρισμένων γονιών που τον άφησαν στη γιαγιά, βρίσκεται κλεισμένος σε αναμορφωτήριο για μια απερισκεψία του και αποφασίζει να το σκάσει για να βρει τη μητέρα του.
Στο δρόμο βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι μιας μικρής, που κρυφά θα τον βοηθήσει.
   Η περιπέτεια ξεκινάει: τα άλλα παιδιά, οι μεγάλοι, οι γονείς θα μπλεχτούν χωρίς τη θέλησή τους και θα πρέπει να αποφασίσουν πως θα αντιμετωπίσουν τα γεγονότα.

Τάκης Αλβανός

   Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ερμηνείες των παιδιών, αλλά και  η σκηνοθετική προσέγγισή τους από τον Σταύρο Τσιώλη.

 σενάριο-σκηνοθεσία: Σταύρος Τσιώλης
μουσική: Κώστας Καπνίσης
παραγωγή: Φίνος Φιλμ 1968
  • Παίζουν οι μικροί: Νίκος Οικονομίδης (Αλέξης), Μαρία Παπαϊωάννου (Μαρία), Γιώργος Ζωγράφος, Νάνσυ Μάνδρου, Τάσος Δαρδαμάνης, Μαριβάννα Μπλάνου, Δαμιανός Ζέης και Πέτρος Μπερέτας.
  • Παίζουν οι μεγάλοι: Άγγελος Αντωνόπουλος (πατέρας Αλέξη - ηθοποιός σε μπουλούκια), Άινα Μάρα (μητέρα Αλέξη), Μαρία Φωκά (γιαγιά Αλέξη), Βάσος Ανρονίδης, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Θεανώ Ιωαννίδου, Νάσος Κεδράκας, Χρήστος Στύπας, Λίζα Κουντούρη, Νίκος Πασχαλίδης, Γιάννης Κοντούλης, Έφη Αρβανίτη, Τάκης Αλβανός

Συμμετέχουν οι παλιάτσοι Ντούο Μπάλλας και ο ταχυδακτυλουργός Απόλλων


ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΑΣ ΣΤΑΛΙΑ ΣΤΑΛΙΑ



Εμείς νυχτώσαμε νωρίς
και χάσαμε το δρόμο
και τα σπασμένα της ζωής
 τα πήραμε στον ώμο.

Χάιδεψε το μπουζούκι μας
τραγούδι για να πούμε.
Οι νύχτες που περάσαμε
να μην ξημερωθούνε.

Το δάκρυ μας σταλιά σταλιά
 σταμάτησε να τρέχει.
Μανούλα μου, τι παγωνιά
αυτός ο κόσμος έχει.

Χάιδεψε το μπουζούκι μας
τραγούδι για να πούμε.
Οι νύχτες που περάσαμε
να μην ξημερωθούνε.


Στίχοι: Πυθαγόρας, μουσική: Κώστας Καπνίσης
"Το δάκρυ μας σταλιά σταλιά" 1979

ΚΛΕΙΣΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΜΕ ΒΡΟΧΗ



Κλείσαν οι δρόμοι με βροχή
και ο ουρανός με θλίψη.
Μονάχοι όσοι διαβαίνετε,
ο φόβος μη σας λείψει.

Βαθύς ο πόνος της πληγής,
βαθύ και το σκοτάδι.
Αγάπη μου, άργησες να 'ρθεις
και μ' έπιασε το βραδυ.

Μικρό παιδί, μικρό πουλί,
πού πας στην καταιγίδα.
Σβήστηκε η μέρα στη βροχή
κι ακόμα δεν σε είδα.

Βαθύς ο πόνος της πληγής,
βαθύ και το σκοτάδι.
Αγάπη μου, άργησες να 'ρθεις
και μ' έπιασε το βραδυ.


Στίχοι: Μιχάλης Παπανικολάου, μουσική: Κώστας Καπνίσης
"Το δάκρυ μας σταλιά σταλιά" 1979
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...